Şimdi size biraz hissedemediklerimden bahsedeceğim. Hissettiklerimle sizi boğmamış olsam bile.

Hikayemi içime gömdüm.

Ama gök gürültüsünü duymadılar. Sadece tekinsiz bir havanın getireceklerinden korktular. Benim hatalarım. Benliğim. Sorun bu.

Kulaklarımızdaki ses duvarları.

Ve yeniden.

Heal if you can. A table of five turned a grieving ground An old and a blind men’s voice swarmed my lungs, Left my mind a hive full of...

Sadece kısa bir yazı, sadece.

Bulunduğum yer o kadar harika bir yer değil aslında. Şimdi her şey düşman bana.

After all, aren't we all just vending machines for each other?

"your ominous premonition, lingering"